Twee dagen Gravelhappiness– van Weesp naar Apeldoorn over de Brown Divide

Ivar Mulder
14 nov
6 minuten om te lezen

Gravelroute van Weesp naar Apeldoorn over de Brown Divide. Ontdek de natuur en mooiste paden van het Gooi, de Heuvelrug en de Veluwe in twee dagen.

Twee dagen pure gravelhappiness over de Brown Divide. Van mistige polderstroken tot goudgele bossen, met als hoogtepunten het Jan Stigterpad de heide bij Deelen en een finale over de heide bij Radio Kootwijk.

Van idee naar uitvoer

Voor dit jaar had ik nog één wens: een lange gravelrit. En met lang bedoel ik écht lang; meer dan 100 km per dag. Mijn bikepack-tas, die ik vorig jaar aanschafte, mocht eindelijk weer eens mee. Mijn partner in gravelcrime Vincent was er ook klaar voor en wilde zijn BH GravelX 3.0 met bikepack setup maar wat graag eens goed aan de tand voelen. Een uitgelezen moment dus.

De route

We kwamen al snel uit bij de Green Divide, een 300 km lange gravel-/bikepackingroute van Naarden-Bussum naar Zwolle. Rij je die in de late zomer of herfst, dan heet het de Brown Divide (is een simpele redenatie… ).

De route bestaat grotendeels uit boswegen, gravelpaden, zandstroken en hier en daar een singletrack. In de herfst wordt het extra sfeervol: kleuren, vocht, bladval, soms glibberen, soms ploeteren. Goede gear, kleding en tools zijn dan geen luxe maar noodzaak.

Na de ‘go’ gingen we meteen in regelmodus: 'Waar lunchen we? Waar slapen we? Hoe ver willen we elke dag?'

Dag 1: Weesp → Wolfheze (114,7 km | 410 hm )

We rollen vroeg uit Weesp, de mist nog boven de Vecht. Via het Gooi pikken we de eerste gravelstroken mee; tussen Lage Vuursche en Hoge Vuursche is het meteen genieten: zachte paden, knisperende bladeren en paar korte punchy klimmetjes.

Langs Baarn en via het Nationaal Militair Museum bij Soesterberg duiken we de Utrechtse Heuvelrug op. We komen op het Jan Stigterpad, een prachtig stuk dat doorloopt tot aan Rhenen. Het is een prachtige route en de herfst heeft alles goudgemaakt. We fietsen doordeweeks waardoor het het heerlijk rustig is. In Amerongen komen we aan de voet van de Amerongse Berg uit. Heb je nog benen, dan is het een aanrader om ‘m even mee te pakken voor wat extra hoogtemeters

We hebben er nu 70 kilometer opzitten en komen aan bij de geplande en welverdiende stop bij oud-collega Martijn. Hij heeft samen met zijn vrouw Sandy een oude schuur omgeturnd tot het sfeervolle Theehuis Amerongen. Het houten theehuis ligt aan het begin van de Bergweg aka bekend als de Amerongse Berg. Het is een perfecte plek voor gezinnen of kleine groepen (max. 4 personen) die van natuur én comfort houden. Of je nu wil wielrennen, MTB’en, gravelen of wandelen: hier zit je midden in het paradijs!

Nog wat leuks! Bij directe boeking via Martijn krijg je bovendien een fietsgrupetto.nl korting. Contact Martijn: 06 45953473

Na een heerlijke uitsmijter en een fijne catch-up vervolgen we onze weg richting Wolfheze. De bossen worden ruiger, de paden rustiger. Aan het eind van de dag rollen we moe maar voldaan het terrein op van Fletcher Hotel De Buunderkamp, ons onderkomen voor de nacht. We kozen dit hotel omdat het precies op de route ligt én een zwembad en sauna heeft. Erg lekker na een lange dag gravelen.

Bij het inchecken krijgen we zelfs een upgrade naar een superior room. Nice! we betalen €70 voor een tweepersoonskamer en ons hoor je daar niet over klagen. We skippen het ontbijt, want we hadden al boodschappen gehaald. Even relaxen, een biertje opentrekken, paar baantjes trekken in het zwembad en daarna de sauna in. ’s Avonds eten in het restaurant en daarna chillen op ons superior bed. De kamer was iets gedateerd, maar verder prima. Prijs-kwaliteit: dikke prima!

Dag 2: Wolfheze → Apeldoorn (105 km | 508 hm)

Na een prima nacht zijn de benen weer fris. De zon staat strak aan de hemel. Dat is veelbelovend. Maar na een kilometer of tien voelen we dat het zwaarder wordt dan gisteren. Het had ’s nachts geregend en de paden waren modderig, vol plassen en bedekt met bladeren. Soms voelde het alsof je over lijm reed.

Op de open heidevlaktes staat de wind tegen en moet er flink gewerkt worden. Gelukkig duiken we al snel het bos van Deelen in, langs het historische vliegveld. De paden zijn schitterend, uitzichten prachtig maar ook zwaar.

Wildlife? Ehm… nee

We hadden gehoopt op wat wild, maar dat ging niet door. Toen we richting Radio Kootwijk reden, hoorden we mitrailleurvuur en kanonschoten in de verte. Onze jongens waren goed aan het oefenen.

Dag wolf. Dag edelhert. Dag zwijn.

Maar dan: Radio Kootwijk. Een betonnen kathedraal midden in het niets. Even stilvallen, even kijken. Altijd indrukwekkend. De route draait en keert verder over zand- en schelpenpaden richting Apeldoorn. Nog wat korte klimmetjes, nog wat ploeteren, en dan… de stad in, richting het station. Een saucijzenbroodje als beloning, daarna de trein in.

Een niet-bijzonder-vriendelijke conducteur meldt meteen dat fietsen na 16.00 uur niet in de trein mogen. Gelukkig was het 15.15 uur…In Amersfoort stappen we over naar Hilversum en fietsen we het laatste stukje naar Weesp om problemen te voorkomen, het was inmiddels ruim ná 16.00 uur.

Waarom deze Brown Divide-sectie blijft plakken

Variatie: polder, Heuvelrug en Veluwe. Soort van drie werelden in twee dagen.
Flow: lange gravelstroken waar je tijd vergeet.
Iconen: Lage en Hoge Vuursche, Jan Stigterpad, Amerongse Berg, Deelen, Radio Kootwijk

Totaal: 219,7 km | 977 hm, precies genoeg om moe te worden zonder je plezier kwijt te raken. Met z’n tweeën rijden blijft het geheim: genoeg praat om de kilometers te laten verdwijnen, genoeg stilte om de omgeving binnen te laten komen.

Tips & Tricks voor wie de Brown Divide wil rijden

1. Voorbereiding is alles. De Brown Divide mag dan door Nederland lopen, onderschat hem niet. Check je banden en neem een minimale toolkit mee: powerlink, binnenband, pomp en een multitool met kettingpons. Een GPS met offline kaarten is onmisbaar. Delen van de route hebben nauwelijks bereik.

2. Slim plannen = lekkerder rijden. Start vroeg, zeker als de dagen kort zijn. In de herfst is het licht mooi, maar kort. Boek je overnachting van tevoren; plekken als De Buunderkamp of een klein B&B’tje langs de route zijn snel vol in het weekend.

3. Eten en drinken onderweg. Langs de route zijn genoeg dorpjes, maar niet overal vind je horeca direct aan het pad. Neem dus voldoende mee: repen, noten, banaan of the good old Snelle Jelle.

Eet en drink vaker dan je gewend bent:

drinken om de 10–15 minuten
eerste snack na 45 minuten
daarna elke 45–60 minuten

Wordt het koud? Eet dan eerder.

4. Herfst = magie! Maar ook modder. Een spatbordje achter is geen overbodige luxe, en droge sokken in je tas maken het verschil tussen avontuur en afzien.

5. Na afloop. Plan je finish slim: in Apeldoorn zit je vlak bij het station. Een warme choco of een lekkere warme snack aankomst maakt het rondje compleet.

6. Herfst = vochtig. Bij Futurumshop en Mantel vind je genoeg goede kleding, maar passen blijft fijner. Daarvoor ga ik graag naar onze lokale specialist: Handmade.

Nog een kleine tip: met Black Friday in aantocht zijn er genoeg aanbiedingen.

Eindconclusie

Twee dagen, 220 kilometer en bijna duizend hoogtemeters later kunnen we één ding met zekerheid zeggen: de Brown Divide stelt nooit teleur. Van de mistige start in Weesp tot de gouden bossen van de Heuvelrug en de ruige Veluwse paden. Het was met recht een weekend vol gravelhappiness. De route zit perfect in elkaar: afwisselend, uitdagend, soms ploeteren, vaak genieten en altijd indrukwekkend.

En hoewel we al een flinke hap uit de Brown Divide hebben genomen, is het verhaal nog niet af. Het deel van Hoog Soeren naar Zwolle ligt nog op ons te wachten. Dat stuk — met zijn lange stille boswegen, open heide en eindeloze flowstroken — wordt de volgende etappe in dit avontuur.

Wordt vervolgd dus. Gravelhappiness part two.

Heb jij (een deel van) de Brown Divide gereden? We zijn benieuwd naar jouw ervaring! Deel je foto’s of verhaal via #fietsgrupetto of tag ons op Instagram en wie weet zie je jouw gravelmoment terug op de site.